حوله یک تکه پارچه یا کاغذ جاذب است که برای خشک کردن یا پاک کردن سطح استفاده می شود. حوله ها از طریق تماس مستقیم رطوبت را جذب می کنند.
در منازل از انواع حوله ها مانند حوله یکبار مصرف پرسان، حوله حمام و حوله آشپزخانه استفاده می شود.
حوله های کاغذی در حمام های تجاری یا اداری از طریق یک تلگراف برای خشک کردن دست های کاربران ارائه می شود. آنها همچنین برای کارهایی مانند پاک کردن، تمیز کردن و خشک کردن استفاده می شوند.
بر اساس مطالعات باستان شناسی قرون وسطی ، “… وسایل شخصی که از نزدیک نگه داشته می شد شامل چاقو و حوله همیشه موجود بود.
“ با این حال، اختراع حوله معمولا با شهر بورسا ، ترکیه ، در قرن هفدهم مرتبط است. این حولههای ترکی بهعنوان یک تکه پنبه یا کتانی مسطح و بافته شده به نام پشتمال شروع میشدند که اغلب با دست گلدوزی میشد.
پشتمال ها به اندازه ای بلند بودند که دور بدن بپیچند، پشتمال ها در ابتدا نسبتاً باریک بودند، اما اکنون پهن تر هستند و معمولاً 90 در 170 سانتی متر (35 در 67 اینچ) اندازه دارند. پستامل در حمام های ترکی مورد استفاده قرار می گرفت زیرا هنگام خیس شدن سبک می ماند و بسیار جاذب بود.
با رشد امپراتوری عثمانی ، استفاده از حوله نیز افزایش یافت. از بافندگان خواسته شد که به کمک دانش خود در قالی بافی، طرح های دقیق تری بدوزند.
در قرن هجدهم، حولهها شروع به نشان دادن حلقههایی کردند که از تودهای از مواد بالا میآمدند. این حوله های حلقه ای به نام هاولی معروف شدند . با گذشت زمان، این کلمه به havlu ، کلمه ترکی برای حوله، تغییر یافته و به معنای “حلقه دار” است.
حوله ها تا قرن نوزدهم با تجارت پنبه و صنعتی شدن مقرون به صرفه نشدند. با مکانیزه کردن، حوله های نخی در کنار حیاط در دسترس قرار گرفت و همچنین در مغازه ها به عنوان حوله های از پیش ساخته شده انبار شد.
در دوران مدرن، حوله ها در اندازه ها، مواد و طرح های مختلف موجود هستند.