90 درصد کودکان بوسیله اسباب بازی وودی و باز به مهارتهای علمی رسیدند!

به زبان ساده، اسباب بازی وودی و باز می‌توانند به روش‌های مختلف استفاده شوند و به احتمال زیاد باعث تشویق بازی‌های باز می‌شوند.

هیچ راه مشخصی برای بازی با یک اسباب بازی با انتهای باز وجود ندارد. به عنوان مثال چوبی را در نظر بگیرید که می تواند به عنوان بیل، شمشیر، خفاش، میله پرچم یا عصای پری استفاده شود.

روشی که من دوست دارم والدین در مورد اسباب‌بازی‌های باز فکر کنند، این است که به چه مقدار از «کار» یک کودک باید انجام دهد.

شما می خواهید فرزندتان کار را انجام دهد. اسباب‌بازی‌های باز اغلب به عنوان اسباب‌بازی‌هایی توصیف می‌شوند که 90 درصد آن‌ها کودک و 10 درصد اسباب‌بازی هستند، زیرا فضای زیادی برای ورودی کودک باقی می‌گذارند.

مجموعه ای از بلوک های ساختمانی را می توان برای ساخت یک برج برای یک شاهزاده خانم یا یک شهر شلوغ پر از آسمان خراش ها استفاده کرد.

اسباب بازی های باز فرصت های بیشتری را برای کودکان فراهم می کند تا در تفکر انتقادی و حل مسئله شرکت کنند. آنها خلاقیت، تخیل و اکتشاف را پرورش می دهند.

بازی با اسباب‌بازی‌های باز به رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف مورد نیاز برای موفقیت در مدرسه کمک می‌کند.

اساساً اسباب‌بازی‌های باز در واقع بازی واقعی را تشویق می‌کنند و ما می‌دانیم که بازی چگونه بچه‌ها مهارت‌های احساسی و مهارت‌های اجتماعی را یاد می‌گیرند.

“اسباب بازی های بسته” یا “اسباب بازی های هدایت شده” برعکس این کار را انجام می دهند.

یک کامیون هیولایی نورانی که صدای خردکننده ای ایجاد می کند، خیلی کمی به تخیل باقی می گذارد. این نوع اسباب‌بازی‌ها معمولاً فقط برای مدت کوتاهی استفاده می‌شوند و یکی از آنها در نظر گرفته می‌شود و تمام شده است.

اسباب‌بازی‌های بسته معمولاً سر و صدا می‌کنند، باتری دارند، روشن می‌شوند، حرف می‌زنند، حرکت می‌کنند.

اینها همه کارهایی هستند که اسباب‌بازی انجام می‌دهد و حالا کوچولوی شما مجبور به انجام آن‌ها نیست. با حداکثر پتانسیل خود بازی کنند.