قنادی های اولیه بدون داشتن قند، از عسل به عنوان شیرین کننده استفاده می کردند نبات فله و آن را با انواع میوه ها، مغزها، گیاهان و ادویه ها مخلوط می کردند.
در قرون وسطی، ایرانیان کشت نیشکر را گسترش دادند، روش های تصفیه را توسعه دادند و شروع به ساختن آب نبات زعفرانی اصل بر پایه شکر کردند. مقدار کمی شکر در قرون وسطی در اروپا موجود بود و در ساخت شیرینی‌هایی که عمدتاً توسط داروخانه‌ها تهیه و فروخته می‌شد، استفاده می‌شد. ونیزی ها در قرن چهاردهم، زمانی که شروع به واردات شکر از عربستان کردند، تغییر عمده ای در تولیدنبات زعفرانی قم نبات ایجاد کردند. در قرن شانزدهم شیرینی‌پزها با قالب‌گیری شکر پخته شده با میوه‌ها و آجیل به شکل‌های خیالی با روش‌های ساده دستی، شیرینی می‌ساختند. توسعه ماشین آلات تولید آب نبات گیاهی در اواخر قرن 18 آغاز شد.
- منابع:
- تبلیغات:
